Day 3: The Panorama trail at Oeschinensee

Maandag 13 september

Om 7u loopt de wekker af, maar aangezien ik vannacht niet zo goed geslapen heb door de nachtmerries, komen we pas wakker om 7u30. Gelukkig kunnen we ons snel klaarmaken, zodat we reeds om 8u in de auto zitten. Vandaag rijden we naar Kandersteg. De bergen zijn alleszins weer goed zichtbaar!

In Kandergrund hebben we het geluk om een koeienstoet te zien. De koeien worden onthaald als helden in het dorp na een hele zomer lang in de bergen te vertoeven. Ze krijgen bij de stoet dan mooie zelfgemaakte bloemenkransen. Voorop wandelen zelfs een aantal geitjes. We hebben voornamelijk gefilmd, want dit is toch echt wel prachtig om te kunnen herbekijken.

Om 9u10 arriveren we op de parking van onze bestemming voor vandaag. We kopen onze tickets voor de kabellift en nog een ticket voor de parking. Om 9u23 zitten we in ons eigen kabelliftje om naar boven te gondelen.


Bovenaan zijn er al prachtig uitzichten te bewonderen. Echter gaan we vandaag nog hoger gaan en nog eens wandelen. Vandaag wandelen we de Panorama trail met uitzichten van Oeschinensee. Dit zou een prachtig bergmeertje moeten zijn van Zwitserland. We wandelen een klein stukje door het bos en bij het wandelbord volgen we nummer 8. Rechtdoor ga je meteen naar het bergmeertje, maar wij willen een panorama wandeling maken.



Er zijn nog niet zo veel wandelaars op het wandelpad. Het klimt alleszins behoorlijk goed naar omhoog. Gelukkig hebben we mijn wandelstokken mee, want ik zal ze goed kunnen gebruiken voor vandaag. In de zon is het ondertussen al goed warm en dat maakt het klimwerk al een stukje lastiger. Voldoende een rustpauze nemen is de boodschap en ondertussen genieten we van de mooie uitzichten.






Genieten van de uitzichten doen we heel zeker. Ook al is er ondertussen veel meer volk op het wandelpad en voelt het weer een beetje aan als vorig jaar. Maar bijna iedereen is zo vriendelijk en attent, dat we er eigenlijk niet meer om geven. Enkel de blaas begint wel wat moeilijk te doen. Junior is bovendien weer heel braaf tijdens de wandeling. We zien steeds meer van het bergenmeertje verschijnen. Wat een prachtige blauwe kleur zeg! Hier komt men echt stil van.


Langs het wandelpad zien we nog enkele kleine watervalletjes, die in de lente het wandelpad onder water zetten. 



Dan wandelen we nog een klein stukje naar boven en komen bij het uitzichtpunt op het bergenmeer terecht. Er staan een aantal zitbankjes, maar ze zijn voorlopig allemaal bezet. We hebben wel geluk dat er na een 5-tal minuten eentje vrijkomt, waar ik eens deftig kan zitten en een sandwich eten. We lunchen met een uitzicht!


We willen na onze lunch nog een selfie nemen, maar een koppeltje zit eigenlijk in de weg. Tom vraagt heel beleefd om zich even te verzetten, waarop de vrouw nogal kwaad kijkt. Ze zetten zich wel even recht, maar hun rugzakken staan er nog op. Jeetje toch, hebben ze dat zelf dan niet door, dat mensen een foto van het bergenmeer willen hebben zonder volk nog eens op. 

Maar ze moet het ineens beu geworden zijn en al snel na onze foto gaan ze weg en kunnen we toch nog onze foto maken! Say smile!

Nadat we onze foto hebben, wandelen we weer verder langs het smalle wandelpad met enkel uitzichten van Oeschinensee en de bergen met gletsjer er rondom. Ja, het blijft mooi om te zien! Zelfs Teddy heeft het hier enorm naar zijn zin.









Uiteindelijk begint het wandelpad vlakker te worden, maar de uitzichten blijven ons verbazen.



Na een lange tijd te klimmen en te wandelen, bereiken we een eettentje met toilet. In het toilet is zelfs zonder corona, het dragen van een mondmasker veel aangenamer. Het is uiteraard geen doorspoeltoilet! Lol. We kopen elk een drankje, voor mij een cola-zero en Tom een biertje! Hierbij eten we onze olé, de goedkopere versie van Leo uit de Aldi!


Ook de hondjes zijn hier van de partij en komen ons begroeten.



Na onze drankjes uit te drinken, wandelen we naar beneden. Er liggen redelijk wat losliggende steentjes, dus de wandelstokken waren een goed idee van mij om ze deze reis mee te nemen naar Zwitserland.



Ook bij onze afdaling, blijven de uitzichten indrukwekkend. Echt super uitzichten en toch wel super van mezelf dat ik ondanks 30 weken zwangerschap nog zo een wandeling aankan.




De motivatie was om snel bij de koeien te arriveren. Zoveel koetjes dat hier een super leven hebben! Teddy wilt uiteraard ook op de foto met een mooie koe.



We wandelen nog altijd langs het bergenmeer en langs de bergenwanden. Hier zien we dan nog verschillende watervallen aan de overkant van het meer verschijnen. In de lente moet het hier echt subliem zijn om de volle watervallen met de smeltende sneeuw naar beneden zien te donderen. Je zou echt denken dat we ons in Canada bevinden. Behalve de beren, die zijn hier uiteraard niet, dus moeten we ons maar tevreden houden met Teddy. 😉



Uiteindelijk arriveren we bij de meer toegankelijke weg, dichtbij het bergenmeer. Hier kan men zelfs in het water gaan of een roeibootje huren.



Een beetje verderop houden we terug een stop bij de toiletten en kopen voor mij nog een verfrissend ijsje. Smaakt heerlijk! Je hebt hier trouwens een aantal terrasjes om gezellig iets te drinken en te eten. Voor mensen die minder goed te been zijn, is dit hier echt prachtig om te genieten. Je moet enkel een kabelliftje nemen en dan een klein shuttlebusje om toch van dit uitzicht te kunnen genieten. Wij hebben nu wel nog een bergwandeling gedaan en de vermoeidheid begint nu wel toe te slaan! Dus vaarwel bergen!

Na nog een klein klimmetje arriveren we terug bij het kabellift station en gondelen terug naar beneden tot op de parking bij onze auto.


Ondertussen is het toch al 17u30. We rijden nog naar Interlaken – west om bij een grotere supermarkt enkele inkopen te doen. Vanavond willen we een hamburger met ovenfrietjes eten. Ook nog een beetje ontbijt voor morgen en wat fruit. Rond 19u30 zijn we terug op het appartement. Tom neemt eerst een douche, terwijl ik de boodschappen opruim en de voorbereiding doe voor onze avondmaaltijd. Helaas is het reeds donker, eens we kunnen eten op ons terras. Echter smaakt onze zelfgemaakte maaltijd even goed met maan - en kaarslicht!




Na het avondeten kijkt Tom naar een film, terwijl ik de blog een beetje bijwerk. Ik typ reeds het verslag van zondag en deels van maandag, maar post ze nog niet online. Net voor middernacht gaan we slapen. Morgen is het Tom zijn verjaardag, dus zal ik wat vroeger opstaan om hem een mooie verjaardag te bezorgen! 😊 Tot morgen!

Weer: zonnig, 25°C

Hike: 11 km

Reacties

  1. - Nachtmerries?? Oei :(
    - Jammer dat er hier geen koeienstoeten zijn, prachtig om te zien!
    - Damn echt foto's om een kalender van te maken en posters om in te kaderen!! Wat een natuur...
    -Wc die je niet kunt doorspoelen? Oh nee wat een nachtmerrie, zou denk ik liever buiten gaan, wtf ew
    - HONDJES!! omg zou ze zo graag knuffelen (ook de schapen en koeien natuurlijk)
    Zo romantisch bij kaarslicht!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten