Day 4: An unexpected journey by foot from Stechelberg

Dinsdag 14 september

Om 7u30 kom ik wakker zonder dat er een wekker afloopt. Vandaag hebben we niet echt plannen, behalve een relaxdagje en het vieren van Tom zijn verjaardag. Ik sta reeds op en begin aan de verjaardagsvoorbereiding.

Om 8u45 maak ik de jarige wakker! Zelfs vandaag zijn de bergen weer mooi zichtbaar, ondanks dat ze een bewolkte dag hadden voorspeld.

We smullen van een lekker ontbijt (eitjes, worstjes, koffiekoekjes, fruit met yoghurt en de zelfgemaakte brownie).

Na het ontbijt mag de jarige nog op zoek gaan naar drie cadeautjes, die zich in het appartement bevinden. Zijn eerste cadeau heb ik laten ontwerpen met tekst en foto en waaruit hij zijn biertjes kan drinken. De tweede cadeau is een compact leeslampje, zodat hij nu in de toekomst zijn boeken kan lezen zonder mij te storen 😉. En het derde cadeautje is een leuke wandel T-shirt, die hij vandaag zal dragen en zeker belangrijk gaat zijn voor als onze zoon geboren is! En ohja het vierde cadeautje in doorzichtige verpakking was reeds een cadeau van zijn zoon om zich voor te bereiden op het vaderschap! 😉

De tijd vliegt wel zo met die schattenjacht… Maar het zou nu wel zonde zijn om binnen te blijven als de zon schijnt. Dus ik had het voorstel om eens tot op het einde, dus tot aan Stechelberg te rijden. Dit ligt dus waarvan wij het uitzicht vanop ons terras hebben en daar verder wonen dus geen mensen meer (of dat denken wij toch). Je kan er wel wandelen en echt genieten van de stilte en de natuur. Bij Stechelberg parkeren we de auto, waar we wel moeten betalen met Zwitserse muntstukken. Gelukkig hebben we hiervan nog enkele in ons bezit. De wandelschoenen gaan weer aan en vervolgens wandelen we tot waar we goesting in hebben.

We wandelen altijd langs de rivier, die overigens hevig tekeer gaat. Ook zien we toch nog enkele huisjes, die volgens ons wel bewoond worden.

De uitzichten zijn hier ook zeer zeker de moeite. Totaal niet verwacht. Een vriendelijke dame op haar fiets stopt zelfs om met de camera een foto te nemen van ons met het uitzicht.

We zien hier slechts enkele fietsers (ja, een echte aanrader om hier met de fiets te komen rijden) en enkele wandelaars. Langs de weg bevinden zich ook talrijke watervalletjes.

Het is toch wel behoorlijk klimmen op ons relaxdagje. Gelukkig hebben ze ook meerdere rustbankjes voorzien. Maar ineens voel ik een steek! Neen, de muggen hebben mij gevonden! Ze blijven rond mij hangen! Tom slaagt er zelfs enkele dood, maar ik vrees dat ik straks wel de jeuk zal beginnen te voelen. Doorstappen is dus de boodschap en dat loont nogmaals de moeite! Wat een uitzichten op de bergen, gletsjer, vallei en de watervallen.

Op het einde van de fietsweg, kan je nog verder wandelen naar Obersteinberg en Oberhornsee. Hier zou je dan van dichterbij nog twee watervallen zien, Holdri en Talbach watervallen.

Helaas is het hiervoor al te laat op de dag en met mijn zwangerschap zou dit een hele wandeldag inhouden. Hadden we dit vorig jaar maar geweten! Door het warme weer hebben we wel dorst en net hier kan men iets drinken en eten bij de berghut Trachsellauenen. Men kan hier trouwens ook overnachten en dan mag je met de auto tot aan de berghut rijden. Tom bestelt uiteraard een biertje en ik een soort van appelsap. Het smaakt heerlijk.

We hebben toch al een klein hongertje en we bestellen nog een aperitiefje!

We waren hier eerst alleen, maar al snel kwam er nog een Brits koppel met een local en nog een fietser. Bij ons vertrek zeggen ze allemaal spontaan, tot ziens! We nemen nog een foto van het berghutje en zeer oude berghutjes langs het wandelpad.

We wandelen nu de hele tijd terug naar beneden en dit gaat een stuk vlotter dan de heenweg. De uitzichten blijven ons verbazen.

Rond 19u zijn we terug in het appartement en frissen we ons snel op. Voorlopig heb ik toch nog geen last van muggenbeten. Vanavond eten we zalm met groentjes! Tom kan eindelijk nog eens de BBQ gebruiken!

Het duurde wel wat langer dan voorzien, maar eens de maaltijd klaar is, smullen we hier enorm van.

Als dessert eten we nog een stukje brownie. De wandeling heeft ons toch wel wat uitgeput en rond 22u30 gaan we slapen. Meer en meer begin ik jeuk te krijgen en zie ik al grote beten op mijn rechterbeen staan. Gelukkig heb ik muggenzalf mee, die ik wel mag gebruiken tijdens de zwangerschap. Goed smeren en hopen dat ik vannacht niet wakker kom van de jeuk! Gelukkig heeft Tom er geen last van. Morgen zouden we een grot bezoeken, aangezien ze een regendagje hebben voorspeld. Tot morgen!  

Weer: zonnig en wolken, 23 °C

Hike:  7 km